Dijital Hizmet Vergisi’nde Cumhurbaşkanı Etkisi

 


Dijital ekonominin vergilendirilmesi yani Dijital Hizmet Vergisi, uzun zamandır ulusal ve uluslararası vergi otoritelerinin üzerinde kafa yordukları bir konuydu.

Dijital Hizmet Vergisi Türkiye’de Hazine ve Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı’nın  20 Mart 2020 tarihli Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliği’nin Resmi Gazete’de yayımlanması ile birlikte uygulamaya girdi.

Dijital Hizmet Vergisi, pandemi döneminde dünyada ve Türkiye’de neredeyse bütün hizmetlerin dijital ortama kaydırılması sonucunda oldukça önemli hale geldi ve gündemin en önemli konu başlıklarından birisi oldu.

Dijital hizmet vergisi konusu ülkelerin tek tek çözüm aradıkları bir alana dönüşürken Türkiye’de de Dijital Hizmet Vergisi’nde ‘Cumhurbaşkanı Etkisi’ dikkatlerden kaçmadı. Dijital Hizmet Vergisi’nin Türkiye’de vergi sistemine giriş adımı, 5 Aralık 2019 tarihli ve 7194 sayılı “Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile atıldı.  

Uzmanlar, ülkelerin dijital dünyayı vergilendirme çabalarının elbette son derece isabetli olduğuna değinirlerken,  ancak uluslararası bir çözüm bulunmadan atılan bu tekil adımların başka ciddi ekonomik ve mali komplikasyonlara neden olabileceğinin de altını çiziyorlar.

ABD Ticaret Temsilciliği Ofisi’nin duyurduğu, dijital hizmet vergilerine karşı rekabet soruşturmasına Türkiye’nin de dahil edildiğine işaret eden uzmanlar, ilgili kanunda belirlenen Dijital Hizmet Vergisi oranının yüzde 7,5 olduğunu belirtiyorlar.

7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi Kanunu’nda Dijital Hizmet Vergisi matraha (kazançtan giderler çıktıktan sonra geri kalan bölüm) oranının uygulanması suretiyle hesaplandığını ifade eden uzmanlar, bu şekilde hesaplanan vergiden herhangi bir  indirim yapılmayacağının da altını çiziyorlar.

Ancak, Dijital Hizmet Vergisi Kanunu’nda Cumhurbaşkanı’nın belirtilen yüzde 7,5  vergi oranını, hizmet türleri itibarıyla ayrı ayrı veya birlikte yüzde 1’e kadar indirmeye ve 2 katına kadar artırmaya yetkili olduğu vurgulanıyor.

Kanunun 4’üncü maddesinin 4’üncü fıkrasına göre, Cumhurbaşkanı, aynı maddenin 1’inci fıkrasında yer alan hadleri, verginin konusuna giren hizmet türlerine göre ayrı ayrı veya birlikte sıfıra kadar indirmeye veya üç katına kadar artırmaya yetkili.

Vergiye Tabi Dijital Hizmetler

Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetlerinden (kullanıcılar arasında bir mal veya hizmetin satılmasına veya satılmasının kolaylaştırılmasına yönelik sunulan hizmetler dahil) elde edilen hasılat dijital hizmet vergisine tabi.

Kanunun 1’inci maddesine göre Türkiye’de;

• Dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetlerinden (reklam kontrol ve performans ölçüm hizmetleri, kullanıcılarla ilgili veri iletimi ve yönetimi gibi hizmetler ile reklamın sunulmasına ilişkin teknik hizmetler dahil),

• Sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin (bilgisayar programları, uygulamalar, müzik, video, oyunlar, oyun içi uygulamalar ve benzerleri dahil) dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetlerden,

• Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetlerinden (kullanıcılar arasında bir mal veya hizmetin satılmasına veya satılmasının kolaylaştırılmasına yönelik sunulan hizmetler dahil) elde edilen hasılat dijital hizmet vergisine tabi.

• Yukarıda sayılan hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetlerinden elde edilen hasılat da dijital hizmet vergisine tabi.

• Reklamın arama sonuçlarıyla birlikte gösterilmesi ya da reklam verenle ilgili arama sonucunun öncelikli sırada gösterilmesi gibi arama motoru reklamları,

• Bant reklamlar (banner),

• Video veya kullanıcı paylaşımının izlenmesi öncesinde, sırasında veya sonrasında dijital ortamlarda yayınlanan her türlü işitsel, görsel veya yazılı reklamlar,

• Elektronik cihazlarda yazılımlar vasıtasıyla çevrim içi iletilen reklamlar,

• Açılır pencere reklamları (pop-up ve benzeri), gibi reklam hizmetlerinin sunulmasından elde edilen hasılat dijital hizmet vergisinin konusu kapsamında.

• Aynı şekilde, gazete veya dergilerin internet sitelerinde veya yalnızca dijital ortamda işitsel ve/veya görsel yayıncılık yapan kuruluşların internet sitelerinde ya da bunların yayın akışları sırasında yayınlanan reklamlardan elde edilen hasılat da vergiye tabi.

• Yayıncı kuruluş tarafından, karasal, uydu ya da kablo ortamları üzerinden yapılan yayınların eş anlı olarak dijital ortamda yayınlanması halinde, yayın akışının içeriğine dahil olmayan reklam hizmetleri dolayısıyla elde edilen hasılat da verginin konusuna girer.

• Kişilerin mesleki kariyerleriyle ve mesleki ilgi alanlarıyla ilgili paylaşım yapabildikleri dijital ortam sağlayan işletme.

Beyannamelerin Elektronik Ortamda Gönderilmesi

Kanunun 6’ncı maddesinin sekizinci fıkrası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 257’nci maddesinin birinci fıkrasının (4) numaralı bendinde yer alan yetkilere istinaden, dijital hizmet vergisi beyannamelerinin tamamının www.digitalservice.gib.gov.tr adresi üzerinden elektronik ortamda gönderilmesi uygun bulunmuş.

Dijital hizmet vergisi mükellefiyeti tesis ettirilenlerden, Türkiye’de gelir ve kurumlar vergisi bakımından mükellefiyeti bulunmayanların herhangi bir had ile sınırlı olmaksızın beyannamelerini 213 sayılı Kanunun mükerrer 227’nci maddesi uyarınca meslek mensuplarına imzalatma zorunluluklarının olmaması uygun bulunmuş.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

e-Ticaret Yönetmeliği’ne Danıştay Ayarı

Veri Depolamanın Geleceği

Sanal Dünyanın Bilgi Avcıları